لوله تراشه حنجره تی تیوب Tracheal T-Tube

روش و چگونگی:

این عمل معمولاً در همان اتاق عمل و تحت تأثیر بیهوشی عمومی که برای ترمیم نای وجود داشت انجام می شود، اما می توان آن را با بی حسی موضعی نیز انجام داد.

دو پنس خمیده و سیستم آسپیراسیون مورد نیاز خواهد بود. شاخه پایینی لوله T باید در انتهای آن تا شود (شکل 1) تا ورود آن از طریق استئومای نای تسهیل شود.

فورسپس منحنی لوله را در یک موقعیت تا شده نگه می دارد (شکل 2).

سپس مجموعه از طریق سوراخ تراکئوستومی به داخل نای وارد می شود (شکل 3).

فورسپس دوم لوله t را توسط شاخه خارجی آن محکم می کند، بنابراین از جابجایی ناخواسته جلوگیری می کند (شکل 4).

لوله T را حرکت دهید تا شاخه بالایی آن وارد نای شود و در داخل آن قرار گیرد و قسمت نای مجاور تارهای صوتی را اشغال کند (شکل 5).

در نهایت، حلقه با درب باید روی شاخه بیرونی لوله “T” قرار گیرد.

برای انجام این کار، می توانید حلقه را در پنس قرار دهید، شاخه بیرونی لوله “T” را بگیرید و حلقه را تا زمانی که به پوست گردن نزدیک شود بلغزانید و یک گاز بین پوست و حلقه قرار دهید.

شاخه خارجی را با درپوش ارائه شده مسدود کنید.

روش نوار:

این یک منبع بسیار هوشمندانه و مفید است که شامل استفاده از یک روبان به طول حدود 80 سانتی متر است که می تواند با بانداژ باریک انجام شود.

باید از انتهای شاخه خارجی لوله t وارد شود و در تمام قسمت داخلی لوله هدایت شود تا از طریق شاخه بالای نای خارج شود. سپس باید انتهای بانداژ را بگیرید و با کمک فورسپس از سوراخ تراکئوستومی وارد کنید تا به داخل نای برسد.

یک فورسپس بلند دوم در داخل برونکوسکوپ وارد می شود تا زمانی که وارد شود و انتهای نواری را که در داخل نای رها شده بود می گیرد و با کشیدن آن، نوار داخل برونکوسکوپ یا تراکئوسکوپ می چرخد ​​تا در انتهای پروگزیمال ظاهر شود. بنابراین ما اکنون یک نوار نازک داریم که وارد شاخه بیرونی لوله “T” شده و از طریق برونکوسکوپ ما خارج می شود.

مثل همیشه، شاخه پایینی لوله T همیشه به راحتی در نای دیستال قرار می گیرد، اما شاخه بالایی ممکن است چین خورده یا نیمی از فاصله آن در جهت گلوت باقی بماند. در لحظه چسباندن نواری که قرار داده‌ایم و آن را از انتهای آن می‌گیریم، شاخه‌های تیوب به‌راحتی به دنبال جایگزینی که نوار اشغال می‌کند، در یک راستا قرار می‌گیرند و لوله را به روشی مطمئن در خود جای می‌دهند.

علاوه بر این، روش نوار دارای جابجایی تصادفی لوله T در طول مانور ایمپلنت است.

حذف:

لوله تی نای را می توان با گرفتن شاخه خارجی و کشیدن آن به راحتی جدا کرد. این کشش باعث ایجاد چین خوردگی شاخه های داخلی آن می شود که به هم می رسند، بنابراین نای را از طریق استئوما رها می کند و جهت نیرویی را که از آن بیرون می کشد، دنبال می کند. در صورت اتمام زمان درمان یا تعویض تیوب تیوب می توان برداشتن را انجام داد.

ظریف ترین استخراج را نیز می توان با استفاده از یک لارنگوسکوپ مستقیم یا تراکئوسکوپی انجام داد که وقتی وارد راه هوایی می شود، انتهای لوله تی را تجسم می کند.

لوله t را از طریق تراکئوسکوپ عبور دهید، در حالی که یک دستیار با یک جفت قیچی شاخه بیرونی لوله را در نزدیکترین نقطه از نای برش می دهد. در مرحله بعد، لوله t با فورسپس از طریق کانال تراکئوسکوپی خارج می شود.

بسته به تجربه و ترجیحات پزشک، اشکال دیگر قرار دادن و برداشتن امکان پذیر است.

بیهوشی از طریق تیوب:

بیهوشی از طریق لوله تی تراشه امکان پذیر است.

برای جلوگیری از هدر رفتن گازهای بیهوشی، شاخه بالایی باید گنجانده شود.

این را می توان با باد کردن بالون یک کاتتر که از راه بینی وارد می شود، به دست آورد و باید از تارهای صوتی عبور کند و در شاخه بالایی لوله t Stening قرار گیرد. از آنجایی که لوله تی تراشه فاقد بالون بادی است، تهویه با فشار مثبت می تواند باعث کاهش متغیر حجم هوای تجویز شده شود و به فضای کمتر یا بیشتر بین دیواره لوله و نای بستگی دارد.