گوش میانی: ساختار و عملکرد
گوش میانی بخشی از سیستم شنوایی انسان است که بین گوش بیرونی و گوش داخلی قرار دارد. این بخش نقش مهمی در انتقال و تقویت امواج صوتی به گوش داخلی ایفا می‌کند. گوش میانی از سه بخش اصلی تشکیل شده است: پرده گوش (پرده صماخ)، استخوان‌چه‌ها، و شیپور استاش.
۱. پرده گوش (پرده صماخ)
پرده گوش یک غشای نازک و کشیده است که گوش بیرونی را از گوش میانی جدا می‌کند. این پرده در پاسخ به امواج صوتی که از مجرای گوش خارجی می‌آیند، مرتعش می‌شود. ارتعاش پرده گوش، انرژی صوتی را به استخوان‌چه‌های گوش میانی منتقل می‌کند.
۲. استخوان‌چه‌ها
گوش میانی شامل سه استخوان کوچک به نام‌های چکشی (مالئوس)، سندانی (اینکوس)، و رکابی (استاپس) است. این استخوان‌ها کوچک‌ترین استخوان‌های بدن انسان هستند و به ترتیب انرژی صوتی را از پرده گوش به گوش داخلی منتقل می‌کنند. عملکرد اصلی آن‌ها تقویت امواج صوتی و انتقال کارآمد آن‌ها به مایع درون گوش داخلی است.
۳. شیپور استاش
شیپور استاش یک مجرای باریک است که گوش میانی را به حلق (بخش پشت بینی) متصل می‌کند. این مجرا به تنظیم فشار هوا در دو طرف پرده گوش کمک می‌کند و از آسیب‌های ناشی از تغییرات ناگهانی فشار (مانند هنگام پرواز یا غواصی) جلوگیری می‌کند. همچنین، شیپور استاش به تخلیه ترشحات گوش میانی کمک می‌کند.
عملکرد گوش میانی
گوش میانی به عنوان یک تقویت‌کننده طبیعی عمل می‌کند. امواج صوتی که از گوش بیرونی وارد می‌شوند، باعث ارتعاش پرده گوش می‌شوند. این ارتعاشات به استخوان‌چه‌ها منتقل شده و سپس به مایع درون گوش داخلی (حلزون گوش) فرستاده می‌شوند. این فرآیند باعث می‌شود که امواج صوتی به سیگنال‌های عصبی تبدیل شوند و به مغز ارسال گردند.
مشکلات شایع گوش میانی
برخی از مشکلات رایج گوش میانی عبارتند از:
- عفونت گوش میانی (اوتیت مدیا): التهاب یا عفونت در گوش میانی که معمولاً در کودکان شایع است.
- اختلالات عملکرد شیپور استاش: این مشکل می‌تواند باعث تجمع مایع در گوش میانی و کاهش شنوایی شود.
- اتواسکلروز: یک بیماری که در آن استخوان رکابی سفت می‌شود و حرکت آن مختل می‌گردد، منجر به کاهش شنوایی می‌شود.
نتیجه‌گیری
گوش میانی نقش حیاتی در فرآیند شنوایی ایفا می‌کند. هرگونه اختلال در این بخش می‌تواند منجر به مشکلات شنوایی شود. بنابراین، مراقبت از سلامت گوش و مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم مشکوک، بسیار مهم است.
